KARTALLAR

Vurgunum sana ey akþamýn kýzýllýklarý
Sana bakýyorum bu zemheri soðuðunda
Neler neler düþlüyorum bir bilebilsen
Burnumda kan akýyor
Gözlerim buharlý
Yaðan kar parçalarýna seni yazdým
Sevdamý usul usul
Esen yelde bir serin hava
Baharý özledim yeþil yapraðýný
Hayret bu soðukta uçan iki kartalý gördüm...
Kanatlarýný sallýyorlardý Hýdýr Baba tepesine
Yazgýnda baþka hava
Gidiþinde var bir neden
Özlemler-inde vardý yeni bir yuva
Gittiler ve ufuklarda yok oldular
Ve aþýk gök sýrtlarýný okþayarak
Duyar kara bir soðuðun yükseldiðini ruhundan
Dehþetle dolu bu siyah tablo karþýsýnda
Yaþam solgun sönük bir mum gibi
Benim gençliðim ,ötesinde berisinde güneþ görünen
Karanlýk bir fýrtýnadan oldu ;
Öyle bir tahrip yaptý ki,yýldýrým ve yaðmur
Bahçemde pek az pembe yemiþ kaldý
Ýþte geldim çattým fikirlerin güzüne
Yeniden sel basmýþ toraðý tarla ve bahçeleri
Büyük çukurlarý açmýþ mezar gibi su
Yüreðimi parçalayan o sessiz düþman
Büyür ve kuvvetlenir yitirdiðimiz kandan

Haydar Uzun

Sosyal Medyada Paylaşın: