RABBÜKE DÎNÜKE DER MİDİR? DERDİR?
Dinle gâfil nefsim, sana ünlerim !
Âkibetin ölüm ! Var mýdýr? Vardýr?
Ünlerim ünlerim, kendim dinlerim;
Zahmet et kulak ver, zor mudur? zordur !
Nefes alma dayan, göreyim hâli !
Uyku uyumada, seyreyle deli !
Aklýna gelmesin, helânýn yolu;
Daha sayayým mý, Dur mudur? Durdur !
Sayacaklarým ki, gitmez hoþuna,
Kendin ateþlere, atma boþuna,
Münker-Nekir yarýn, bakmaz yaþýna;
Rabbüke, dînüke, der midir? Derdir !
Unutma fâkiri, gârip, mazlumu,
Sofrandan ayýrma, yetimi, dulu,
Onlarda insandýr, Allah’ýn kulu;
Bunu görmeyenler, kör müdür? Kördür !
Gözünü karartma; Parayla, pulla,
Azýðýn hazýrla, evvelden yolla!
Unutma bunlarý, ey gâfil molla;
Mezar fâsýklara, dar mýdýr? Dardýr !
Var yürü gönüller, duraðýn olsun,
Ýyilik, merhamet, çeraðýn olsun,
Azcýk hakikâte, merâðýn olsun;
Tabî olan Hakk’a, nûr mudur? Nûrdur !
Ozan Ýlo nefis,serkeþtir koma,
O ki, yüz bulunca, can koyar gâma,
Sakýn pohpohlayýp, þýmartam deme;
Âhir sermâyeni, yer midir? Yerdir !
Yalar yol azýðýn, Mar mýdýr? Mardýr !
03.12.2007/02.30
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhami ERDOĞAN/Ozan İlo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.