SENİN YOKLUGUNDA
içim kanýyor senden ayrýldým ayrýlalý
günlerim zehir oldu geceler haram
bir baþýma kaldým koca þehirde
ýssýz artýk sokaklar sen yoksun diye
dökülüyor hazan degmiþ yaprak misali gözyaþlarým
parça parça dökülüyor içimdeki yaralar
sensizligin çýglýgý yükseliyor her yerden
duymak istemesemde kulaklarýmda oluyor sesin
gözümü kapatýyorum derin uykuya dalmak için
rüyalarýma geliyor hep güzel yüzün unuturmuyor
yaþadýklarýmý senle geçen güzel günlerimi
saniye saniye geçiyor zaman saatler akýp gidiyor
bazen ayak sesleri duyuyorum gözlerimi açýyorum
bakýyorum her yöne kimse olmuyor etrafýmda
yine kalýyorum yalnýz baþýna senin yoklugunla
arýyorum senden kalan son hatýralarý
yagmur baþladý yine yagmaya bardaktan boþanýrcasýna
þimþekler çakýyor ardý arkasý kesilmeden
ýþýgý vuruyor pencerden bir anlýk hýzla gelip geçiyor
o anda sinema þeridi oluyor hayatým canlanýyor
seninle geçen günlerim aklýma geliyor
iyi yada kötü düþünceler oluþuyor beynimde
iþte burada son soru ve son çare ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.