BEN YAZARKEN

Kelimelerle dolu dudaklarým
Söylesem çoðu boþa gidecek biliyorum
Sadece susuyorum çok konuþmak istedðimde
Hiç bitmeyen bir roman saklý içimde
Hiç sonu gelmeyecek : ortaya çýksýn satýlsýn istemiyorum...
Kanayan yaralarýmý sarýyorum , susturuyorum gizlice;kimse görmeden
Aðlamadan konuþuyorum geçmiþe isyan ederek
Canýmýn takati yok artýk biliyorum ; biraz huzur...
Yastýðým kurumuyor belliki su toplamýþ yüreðim
Hep avundum hep avuttum kendimi ;geleceðine inandýðým için
Ama gelmedi gelmiyor...
Sustuðum günleri sýðdýrmak istiyorum bir hayata
Olmuyor bir hayat verilmiyor cebime koymam için
Sahip olmadýðým onca þey: sýrtýmda , yüreðimde ,dudaklarýmda
Eller doluyor yürek doluyor dudaklar doluyor
Sevemediðim gençliðim geliyor aklýma elimden alýnan
Ellerim geliyor aklýma ; sussun diye gözlerimi sýkýca kapatan ellerim...
Aynada kendine acýyan birde ben geliyor bazen
Keþke demek istiyorum : diyemiyorum
Ellerim sadece gözlerimi silmeye deðilde hayatýmý tutmaya izin verilseyedi...
Sosyal Medyada Paylaşın: