gece karanlýðýnda yüreðimin tiz çýðlýklarý serzeniþ dolu düþünceler anlamsýz aldatmacalar unutmak için seni uyutuyorum bedenimi.
her gün bir doz daha artýyor sensizliðin özlemi adaletsiz cihanýnýn umutlu seveniyken hýrslarýmla burun burunayým bugün sana olan sevgimin bitmesi için yakarýþta tanrýya.
hergün acý çekerek biraz daha ölerek aþkýnýn bedelini tepe taklak ödüyorum salýncak misali sallanýyor aklým yüreðim dipsiz uçurumlarda bir sen daha olamaz blirim lakin hüznün ve ümitsizliðin pençesindeyim sanki yorgun,mutsuz,umutsuz...
dön demiyorum üstelik üstelik çok özlediðimde aðlamýyorumda baþardýn sanýrým alýþýyorum yokluðuna en çokta sana acýyorum bukadar sevilemiyeceksin biliyorumki bende bu yürek var iken aþk bana nehir... taþar coþar yine kuruttuðun yüreðim...
Ü.DARÐA
Sosyal Medyada Paylaşın:
ummuhan24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.