Kuru Köprü
Taþ duvarlý kemerin, eserinle ezelsin,
Asýrlar geçmiþ hala, ayakta kuru Köprü.
Roma halký giderken, vurunca yýkmýþ cebri.
Horasan harçlý muhkem, yapýn nede güzelsin.
Dere den karþý yana, köprü yollar baðlardý,
Üstünde ki kanaldan, akarsularýn gani,
Þehir’e Su taþýyan, dehlizli yolun hani.
Yaþadýðýn yüz yýllar, görülmeyen çaðlardý.
Tarihin emaneti, hepimize hediye,
Kim bilir niceleri, altýndan gelip geçmiþ,
Medeniyet neslini, hayrete seyir açmýþ,
Geçmiþini gözlüyor, nerdesin gelin diye...
Taþýdýðýn yükünü, çekemez olmuþ gücün,
Görkemli duruþun, harabeye benziyor,
Her gelen defineci, mezarýný kazýyor,
Ne var yýkýp durmayýn, aðlýyor için için ...
09.02.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.