GÖNÜL 2

Hasretin çaðlayan gamsýz seline,
Sende gözyaþýný döktün mü gönül?
Ýnleyen feryadýn tatlý seline,
Ömründen bir tohum ektin mi gönül?

Saltanat misali keder ve acý,
Manalý gülüþler olmuþ baþ tacý;
Derdine bulmadan henüz ilacý,
Hissene düþeni aldýn mý gönül?

Boynunu bikerek her dem aðlardýn
Bazen çalkalanýp,bazen çaðlardýn;
Pýnar olup yollarýmý baðlardýn,
Þimdi suya hasret kaldýn mý gönül?

Gönül,deli gönül halin periþan,
Kalmadý mazýden bende bir niþan;
Her seher yollarda saçý aklaþan,
Ölümle baþbaþa kaldýn mý gönül?

Habip Ata Giresunlu
Trabzon,01.11.1965-21.55

Not: Bu þiirim Gümüþhane Kuþakkaya Gazetesinin
29.11.1968 tarih,150 numaralý nüshasýnda yayýnlanmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: