Yavaaaþ çocuk! Bundan sonra , Daha temkinliyiz yolculuðumuzda. Baþkalarinin çizdiði yolda deðiliz artik, Seyahat bizim sorumluluðumuzda.
Tuttum ellerinden güvercinlerimin, Yeni bir hayata “merhaba” dedim.
Tek baþýnasýn ya hani, Dünyaya meydan okuyorsun ya! Kurtlar sofrasýndan pay istiyorsun ya, Hodri meydan sana, Iþte arena,
Sana demediler mi ? “Bu topluma dul katýacaksýn, Her nefisce bir bedele satýlacaksýn, Baþka baþka öksüzlere annelik yapacaksýn,
Aðlamakta özgürsün, Dullarýn gözü yaþlý olmalý . Sakýn gülümseme ha! Baþtan çýkar diðer kadýnlarýn kocalarý, Uzun entari giyeceksin, Bol paçalý olsun pantolonun, Artýk mahallenden sorulur senin namusun”
Bak çocuk! Bu eðilmez baþýn ceremesini çooook çektim ben. Önce deli ,gönlüme þunu tembihledim hemen. “el etek öpmek yok” Çalýþmaktan baþka þansýn da yok, “veren el alan elden üstündür” derler ya Alan el olmayacaksan asla! Kendini “Bulunmaz Bursa Kumaþý”na þartla. Sosyal Medyada Paylaşın:
Nermin Akkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.