YÜREĞİNE GÖM BENİ

YÜREÐÝNE GÖM BENÝ
Bir çift ela göze kandým,
Öyle sýcaktý ki bakýþý kuru yaprak misali yandým ki yandým,
Kafesteki bir kuþtu sanki yüreðim,
Karþýmda durdukça yandým ki yandým,
Meðerse sahte gülüþe kanmýþým,

Her yastýða koyduðumda baþýmý,
Derin hayallere daldým,
Beyaz gelinlik içinde, duvaðýný açtým,
Sevmelere kýyamadým,
Verdim, verdim ömrümü, yetmesin istedim,
Uyanmak ýzdýrap oldu, ama maalesef bende uyandým..

Onunla dünya hep aydýnlýktý bana,
Ne güneþ gerek ti, ne de ay,
Defterim kitabým, duam olmuþtu..
Hem yazar, hem okur, hem dilerdim
Gece kapanan perdeyi açar diye sabahý beklerdim,
Açýlmadý bak þimdi,
Açýlmayacak,
Nasýl sevmiþtim oysa,
Ya þimdi!...
Hazan oldum,
Yaprak oldum,
Sarardým, sarardým kurudum gazel oldum.

Kurudum çatlayan toprak misali,
Bu mu sevene yaptýðýn?, bu bana revamý,?
Beklerken yarýný,
Senle kurulacak yuvamý,
Izdýrapla, kanla doldurdun dünyamý,
Ýnandým, aldandým,
Yýkýldým bak þimdi,
Viraným, döküðüm, sahipsizim,
Issýzým, kimsesiz,
Yalnýzým,
Sahipsizim,
En acýsý sensiz,
Sebepsiz, sebepsiz gidiþin,
Dönmeyiþin, gülmeyiþin,
Yaðmurumdun sen,
Senle yeþerir, senle büyürdüm,
Hadi gel, gel de göm beni Yüreðine!
Huzur bulsun bedenim senin teninde…

Þenol Köksal
08.02.2012

Sosyal Medyada Paylaşın: