BİR ANI

Sevgili gönül dostlarý bu gün sizlerle 1972 1973 yýllarýndaki bir acý anýmý hatýrlatmak istiyorum sivasýn gürün ilçesinden Mehmet isminde bir kardeþimle beraber ayný yýl göreve baþladýk iki yýl bir arada çalýstýk iþe girmeden önce arkadaþým almanyaya yazýlmýþtý almanyaya gitmek için emri gelmiþtir 72-73 yýllarýna tekabül etse gerek Mehmet istifa ederek almanyaya gitti çalýþtýgý iþ siyanür maden ocagý imiþ burada cigerler tariþ olur hastanede tedavi görür memlekette býraktýðý eþi bir kýz iki oðlu vardýr tedavi olduðu için memlekete dönemez merak eden hanýmý almanyadan izne gelen komþularýndan sorar Mehmet çok hasta ya döner ya dönmez diye haberi alan mehmetin hanýmý ise düþüne düþüne kanser olur hastaneye yatar mehmetede eþinin hastalýðýný çok geç duyururlar ki üzülüp daha fazla hastalanmasýn diye bunu duyan Mehmet derhal memlekete döner eþinin yattýðý hastaneye varýr varýr amma eþinin baþýnda asistanlar baþ hekimler hocalar fýr fýr dönerler eþinin kardeþi bacýsýný baþýnda aðlýyor görür geriden bunlarý izleyen Mehmet eþinden ümidini keser cansýz ceresiz yatan eþine yaklaþýr eliyle bir dokunur eþinin bedeninin bir kýsmýnýn buz gibi soðuk olduðunu hisseden Mehmet doktorlara döner ümit varmý efendim der bayýlýr ve düþer bunu gören doktorlar mehmeti ayýltýp Allahtan ümit kesilmez derler bu teselliyi ederken mehmedin eþi ruhunu teslim etmiþtir . Benim arkadaþým olan Mehmet ise eþini defnettikten sonra bakanlýða gelerek baþýndan geçenleri anlattý . Bir þiir yazmamý istedi iþte bu þiiri arkadaþým mehmedi bir nebze teselli etmek için yazmýþtým .
O günden bu güne kadarda mehmetten bir daha haber alamadým bu þiirin bir nüshasý arkadaþým Gürünlü mehmettedir . Öldü ise yüce mevladan her ikisinede yüce Mevla rahmet eylesin . Defterin arasýnda kalan bu þiirim gecen gün elime geçti bende þiir dostlarýyla paylaþýyorum þiirimin anýsý budur

SÜRMEDEN GELDÝM

Kahpe gurbet eller ayýrdý yardan
Bir vefa görmedim ettiðim kardan
Gözüm açýlmadý aðýttan zardan
Sýcak yataðýný sermeden geldim

Yarim almanyadan gelemez sanmýþ
Asýlsýz sözlere nasýlda kanmýþ
Hasta olmuþ el sözüne inanmýþ
Yüzüne yüzümü sürmeden geldim

Muayene eder asistaný hocasý
Baþ ucunda aðlar gardaþ bacýsý
Ne zorumuþ dostlar haným acýsý
Bir tas soðuk suyun vermeden geldim

Yazýn kýþlýk hazýnýný dermiþti
Yar gelecek diye kazak örmüþtü
Bir kýz iki oðlan evlat vermiþti
Anýn dertlerine ermeden geldim

Varýp diyemedim ben geldim gülüm
Çünkü bedenini sarmýþtý ölüm
Mehmet der yar dertli periþan halim
Aldým kefenini sarmadan geldim

Derdimi anlattým yükseli yazdý
Komþular birikti kabrini kazdý
Nazlýmýn ölümü baðrýmý ezdi
Yarin soðuk yüzün görmeden geldim

Osman YÜKSEL

Sosyal Medyada Paylaşın: