martýda gider
gök renkli yorgun kanatlarý ýpýslak
koca dalgalarýn kumsalý öptüðü yerde
kapkara bir bulutun gölgesine düþürür çýðlýklarýný
kahýr yükler yarýnlara
tüm seslerin öldüðü yere sesizce çeker gider...
unutur
fesleðen kokulu yaz akþamlarýný
baharda zeytinlerinde çiçeklendiðini unutur
yükler kahýrlarý sol yanýndaki çukura çýðlýk çýðlýða
çeker gider...
bu kasaba ve yýkýlasý bu koca dað yamacýnda
adýn güz sancýsý olurda kalýr iki tel gelincik çeperinde...
kimsesiz boþ sokkaklar
günün ilk ýþýklarýyla can çekiþen yorgun sokak lambalarý
sokak köpekleri birde
çýkacaðý son yolculuk öncesi soluklanan o garip martý
aylardan kasým kýþ sapaðý
ve çiçek ölüleri...
sarý hüzün boyalý
hýçkýrýklara boðulmuþ bir kaç damla göz yaþý
sonrasý tufan...
hadi koca kuþ topla düþlerini engin maviden
müstamel sevinçlerini iliþtir feri sönmüþ çakýr gözlerine
son kez bak istersen ardýna ...
bir yalaný
dantel dantel iþledin ilmek ilmek
bir damla göz yaþýný her renge boyayarak...
çocuksu sevinçlerde kal
senin neyine büyümek hele sevdaya kanat çýrpmak...
gök kanatlý ayaðý kýrýk martý
erguvan boyalý akþam vakti dönmeyecekmiþ gibi
ardýna dönüp bakmadan vedasýz çek git...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.