TEZGÂHTAN GÖNÜLLERE

El emeði göz nuru sabýr vardýr bu yolda.
Ana, bacý, gelinler diziliyor tezgâhta.
Bereketin adýdýr koyun ile kuzular.
Kýrkýlan o saf yünler çözülüyor tezgâhta.

Gönülden inanarak Besmeleyle baþlanýr.
Çýkrýklarda hömelek, gelep olup iþlenir.
Kazanlarda her biri renkli renkli haþlanýr.
Güneþte kurutulup süzülüyor tezgâhta.

Kökboyanýn renkleri, tetir, pempe, gömüklü.
Dýdýk taraðý eyler, alizarý pamuklu.
Kirman ile iðleri yapýyorlar kemikli.
Kaba yünler süyülüp, düzülüyor tezgâhta.

Eriþler naðme alýr argaç ile su ile.
Ayaðýndan mehraba, to’su gelmez mi dile?
Varan gelen, mazýyla laleler döner güle.
Zilli tarak, sýndýlar büzülüyor tezgâhta.

Bu nasýl bir sanattýr ellerde hayat bulur.
Halý, kilim, heybeler sabýrla desen alýr.
Ýlmeði, kücüsüyle, karýlýp hemhal olur.
Türkmenlerin tarihi yazýlýyor tezgâhta.

Nice desenler var ki gönüllerin sözüdür.
Türk ocaðý, Baðbaþý, tüm toplarýn özüdür.
Güllü su, çörekli su, yüreklerin közüdür.
Ahlar, vahlar, eyvahlar, seziliyor tezgâhta.

Ömrüne ömür katar bu sanatýn kuralý.
Halý minder, namazla, tülü, pala, haralý.
Hele gurbet ellerde yürekleri yaralý.
Asker yolu beklerken beziliyor tezgâhta.

Çekik gözlü güzeller, yastýk yüzü dokurken.
Sedirdeki boncuklar, ardýn sýra akarken.
Hele Sariye abam aðýtlarý yakarken.
Duyanlarýn yüreði eziliyor tezgâhta.

Âþýk Serdar bu sanat yüzyýllardýr yaþýyor.
Anadolu’m sabýrla geleceðe taþýyor.
O küçük konaklardan gönüllere koþuyor.
Eski, yeni eserler çiziliyor tezgâhta.

Sosyal Medyada Paylaşın: