U M U T

Kaderin kaderinden dem vurduðu devirde;
Gönle umut serpelim; bentlerini devir de…


Kuþkusuz çýkacaðým çekildiðim meçhûlden
Hisler sevdâhânede aklý uttuðu zaman.
Çözülecek gizemler dava görüp usûlden
Hüküm günle geceyi eþit tuttuðu zaman.

Hayâllerin hayâlden el çekmesi ne acý
Gariptir ki kurbanlar katiline duacý!
Yerle bir edeceðim þu doðrucu mizâcý
Þeytan günâhlarýna tövbe ettiði zaman.

Vuslat, sabrýn sýnavý; korkular cesâretin
Tek sen misin yaralý, herkesin ömrü çetin
Dolar ya çilelerin, hasrette esâretin
Sabýr metanetine varýp çattýðý zaman!

Aþk; tevekkül bilmeze çetrefilli muammâ
Ârâf’a dek sürükler düþürdüðü dilemma
Gâipler dile gelir cevabýný der amma;
Sýr namusa verdiði akdi yuttuðu zaman.

Gün gelir insanoðlu karmaþadan yorulur
Yediði tokatlardan öfke yüzü durulur
Yýkýlýr kara düzen elbet mîzân kurulur
Zamanýn sermâyesi hepten bittiði zaman.

Beni unut demeye dilim varmýyor, anla;
Kimi aþklar kül olur kimi destan; zamanla.
Vuslata ereceðim derûnumda sevdanla
Ruh girdiði bedenden caný ittiði zaman!



Salih ERDEM / AYDIN


Sosyal Medyada Paylaşın: