AYRILIK ACISI YAKTI BENİ ...

ayrýlýklarda solarken bahçemizdeki sevda güllerimiz
vuslatlarýmýz baþka bir bahara saklanýr umutlarla
kar üþümelerine daðlar sineyi çekerken baharlara
ben arkamda yaralý nemli gözler býrakýrým giderken!..


fersiz bakýþlarým boynu bükük kanayaklýmda sýzlanýr
hayat boyu yollarýn sonu görünmez her gidiþlerimde
gamlar uzar gider tükenmez zamanlarda yol alýrken
sevdiðim sakýn aðlama sen yalnýz gidiþlerime ötelerden...


geçmiþ hatýralarýn güzelliklerine yaslanýp kalmasam
nefeslerim depremlerin þiddetinde boðulup gidecekte
sýcaklýðýn, gözlerindeki mahmurluðun düþmese gözlerime
gidiþlerimin geri dönülmezliðinde kaybolup gideceðim...


Tanrýmdan dileðim, kaybolmasýn gelip geçici ayrýlýklar
gün gelecek, sýcaklýðýn tenimde güz gülleri açtýracak
helalinden alnýna kondurduðum öpücükler hayat verecek
yaslý ayrýlýklardan saçýlan hüzünler elbet bir gün bitecek


ne güzler, ne çetin kýþlar gelip geçecek mevsimlerimizde
erimiþ karlarýn ardýndan baharlarýn çiçekleri açacak
vuslat günü geldiðinde hüzünler býraktýðýmýz topraklarda
sevdamýzýn beþiðinde mutlu yarýnlarýmýz yeniden baþlayacak!


Zafer direniþ
...


Sosyal Medyada Paylaşın: