sen ve ben yani biz, birbirinden alkasýz iki sehriz, sen bir denize sahip, ben ise kurak,çatlamýþ ve denizsiz, sen ve ben yani biz, aslýnda hiç biz deðiliz, hep birinci tekil asla çoðul deðiliz, sen ve ben yani biz, belkide ayný gün ölmeliyiz, ne apansýz gitmeli, ne bir gidiþi izlemeliyiz, sen ve ben yani biz, ayný gün ölebilme umudumun temsilcileriyiz, aslýnda sen, sen ! ben ise sensiz, sen ve ben yani biz, sadece beyaz bir sayfada biz’iz, bir virgülle ayrýlabilir bin þiirle birleþemeyiz, doðrusu sen hep sen ! ben yine biz ve sessiz.
Erol USTA ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
nöb.şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.