ÖMRÜMÜZÜN SONBAHARI,BİRLİKTE GEÇSİN
ÖMRÜMÜZÜN SON BAHARI,BÝRLÝKTE GEÇSÝN
Ben senden önce ne aþký ,ne sevdayý tatmamýþtým,
Aþk nedir,nasýldýr anlamazdým...
Ellerimi açar,hep dua ederdim tanrýya,
hiç deðilse ömrümün sonbaharýnda
öyle birini çýkarsýn ki karþýma
kalplerimiz uçuþsun aþkla...
þimdi sen varsýn aþkým,hayatýmda
yýkýldý tüm duvarlarým
ama çok uzak ,uzaklardasýn
seninle sensiz,olmuyor aþkým,
ben seni seveli yüreðim deli taþkýn,
ne bendler koydum önüne ,sen onuda aþtýn..
duvarlarým vardý,sýmsýký örülmüþ,
sen onu da yýktýn geçtin..
anladým,bu kalp sevmiþ ömründe ilk defa ,
bulmuþken seni
inanmýþken sana
güvenmiþken aþkýna
gel aþkým,tut ellerimden..
ömrüzün sonbaharý birlikte geçsin..
kalplerimiz sevgiyle birleþsin,
duygular sel olsun,coþsun
gel aþkým
tut ellerimden
ömrümüzün son baharý birlikte geçsin...
EMEKLÝ ÖÐRETMEN
Gönül Beyan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.