Titreyen elleriyle Doðruldu yerinden dede. Çok eski bir hikaye gibi Bir varmýþ bir yokmuþlar içinden Baktý etrafa, kýsýk kýsýk öksürüklerle baþladý anlatmaya.
Ben dedi Ne kaldýysa bu benden geriye Daha delikanlýlýk çaðlarým Öyle ya her adýmda dünya durur Güneþ benim için doðar sanýrdým.
Dedim ki ey çocuk yüreðim Artýk yeter yarým hayatýn Soluðuna soluk deðsin Sende bir ol ki seven gönül þenlensin.
Ve oldu Olduðunu zannetmiþti ihtiyar Kesik kesik konuþan sessi Kýsýldý: Sigaran var mý evlat Derken çýkardý çakmaðý Sanki biri ikram ediyormuþ gibi Kendi kendine yaktý.
Devam edeyim mi Tabii dedi kendi kendine Yalýn bir halde Kimse yoktu aslýnda Ve o kör kaldýrýmda Kalbine mahkum olmuþ Tek sevgiye gönlünü kaptýrmýþ.
Döndü baktý aynaya Binbir çizgiler içinde gördü ki Yýllar ne çabuk geçmiþ: Ya Rabbim Ben kendimi görüyorum O zavallý ihtiyar meðer benmiþ.
(Þubat 2013 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melik Haker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.