SÖZ OLSUN
“Hiç deðer vermiyorsun”, diye sýzlanma bana
Yüreðimi daðlarým, istediðin naz olsun.
Sana olan sevgimi tüm dünyaya ilana
Haykýrýp da çaðlarým, istediðin söz olsun.
Nasýl unutur gönül, hilal gibi kaþlarý
Tüm tenimi sarýyor gözlerinin yaþlarý
Eðer sana varýrsa bu yolda tüm taþlarý
Yüreðime baðlarým, istediðin iz olsun.
Göz kör oldu dilim lal, baharlarým sanki kýþ
Aynalara yansýdý simandaki her nakýþ
Yeter ki bana gülsün, çehrendeki bir bakýþ
Bu cihana yeðlerim istediðin yüz olsun.
Göz göze geldiðimiz bahçesinde o parkýn
Ýçine giriverdik aþk denilen bir çarkýn
Mýzrap kýrýk olsa da naðmesiyle bu aþkýn
Ben gönlümü eðlerim, istediðin saz olsun.
Hüzün kaplayýp yüzü, nazarda niran ile
Ayrýlýk vakti deyip zalim bir devran ile
Sonu belirsiz görüp gönülde hicran ile
Aþkým için aðlarým, istediðin göz olsun.
01 Aralýk 2007
EMÝN ZEYBEK - BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.