Ey Felek

Ey felek, aldýn yine benden öcünü,
Kötü zamanýmda gösterdin gücünü.
Ben firaklarýn girdabýnda kulaç atarken,
Tanýttýrdýn bana o an gerçek yüzünü.

Ey felek, vurdun beni yine arkamdan,
Seyrettirdin hasýmlarýma beni uzaktan.
Yâre giden yollarda þevkli bir yolcu iken,
Vazgeçirdin beni sevda atýnýn týmarýndan.

Ey felek, küstürdün beni yine özümü özüme,
Sadece bir tek sen inanmadýn sözüme.
Gönlüm ne zaman yar özlemiyle dolarsa,
Yar ile yaþadýklarým gelir gözlerimin önüne.

Ey felek, býraktýn yine beni yarý yolda,
Tarifsiz sancýlar her geçen gün artý solumda.
Nazlý yar ile hasbihal edecektim,
Takat býrakmadýn “seni seviyorum” diyen dilimde.

Ey felek, sapladýn yine aþkýn hançerini sineme,
Baykuþlarý tünettin sevdalý gönül haneme.
Zalim olup her daim zulmettin bana,
Havale ettim bende seni yüce Yaradanýma.

Ey felek, giydirdin yine aþkýn ateþten gömleðini,
Büktürdün er meydanýnda cýlýzlara güçlü bileðimi.
Allahtan baþkasýna eyvallahým yok iken,
Namertlerle paylaþtýrdýn bana aþýmý ekmeðimi.
03/Þubat/2013

Sosyal Medyada Paylaşın: