Dilim var kýlýç gibi, esirgemem lafýmý Doðruluktan yana, düz alýrým safýmý Aldýrmam þuna buna, inandýðým doðruda Tecrübe bol hatadýr, ders sayarým gafýmý.
Her türlü yemek yenmez, her þeye doðru denmez Göreceli kavramdýr, her kaleme kalem denmez Kalem el yordamýdýr, sahibine göredir El elden çok üstündür, cahile kalem denmez.
Ýlim irfan ister kul, yoksa etmez para pul Düþünce yol gösterir, çok saðlam kýlavuz bul Okula okullu ver, ayaðýna halýlar ser Ýnsana yatýrým yap, altýnda olmasa da çul.
Sosyal iliþkiler þart, vicdan ile insan tart Ekmekçiden ekmek al, kýþta kardýr soðuk mart Bacadan duman tütsün, kývrak kadere doðru Ocaktaki yemeðe, sevgi koy olmasýn kart. Sosyal Medyada Paylaşın:
Ece33 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.