Yalnýzlýk sözün bittigi yerde baþlarmýþ yalnýzlýkar anlarsýn ki artýk tek baþýnasýn ya kendini atarsýn sahillere yada býrakýrsýn gecenin karanlýk kollarýna terk edilmiþ köy gibisindir o an ne bir ocak tüter nede bir kapý açýlýr duyamazsýn artýk neþeyle oynayan çocuk sesini iþte onun gibidir yalnýzlýk bomboþ kalýrsýn ne çalan olur kapýný nede soran olur halini dostlarýn bir bir terkeder seni caným dediklerin artýk yoktur ve uzun uzun düþünürsün ölümü kader mahkümusundur artýk dört duvar arasýnda yasayacagýn günler artýk sayýlýdýr idamý bekler gibi ya kör karanlýk alacaktýr seni yada kara toprak
Sosyal Medyada Paylaşın:
DeliFırat27 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.