Nesin sen

Ömer hayyam’ýn rubailerinde,
Þarapsýn, sarhoþluksun aþksýn.
Fuzuli’nin gazellerinde,
Acýsýn, kedersin, acýda gizlenen mutluluksun.
Baki’nin beyitlerinde,
Dilber-i ra’nasýn, sultansýn, afetsin.
Nedim’in þarkýlarýnda,
Zevksin, neþesin, heyecansýn.
Nefi’nin kasidelerinde,
Övgüsün,göksün, anka’sýn.
Ve benim yürek sokaðýmda ise;
Bir çocuk dilindeki son’suz utanç kaynaðýsýn.

S. Baran Demirsoy (30.11.2012)
Sosyal Medyada Paylaşın: