MUTLU İNSANLAR

Mutlu Ýnsanlar

mevsimlerden yine kýþ,aylardan þubat ayý,
güneþ dönmüþ dýrtýný,ýsýtmýyor yurdumu.
hak,adalet peþinde,koþuyoruz diyenler,
fakir yok, fukara yok, yaygarasý yapanlar.

iþte size manzara.

belli, adam kalantor,cebinde var parasý,
dikiyor binalarý, tek,tek mahallelere.
hak,hukuk diyenler var ya? mahali belediyeler.
çekmiþler kamyonlarý inþaat mahaline,
malzemeler,eþyalar taþýnýyor bunlarla.

gözünü aydýn dostlar, hak,hukuktan yanasýnýz,
topladýðýn ý vergide, benimde vardýr payým,
haram olsun silere,kullanmasanýz hakkýyla.


devam edelim, vakit öglen sonrasý akþama dogru.

zaman akþama dogru, kýþ ayazý esmekte,
soguk an be an gelmekte,yaþý var yetmiþ, seksen.
baþý öne egilmiþ, belliki gölerinden,
gizli yaþlar akmakta.bir ceket var üstünde,
yadan kalma ve ince.
utanç ve mahcubiyetten bakamadý yüzüme,
eve ekme alacak, cebinde yok parasý,
kimse yokken yanýmda, benden istedi para,
iþte o an yýkýldý, tüm kubbeler üstüme,
gözlerimdeki yaþlar,aglattý yüregimi.
girdik dükkana biz,üç ekmek aldým ona.
hiç konuþmadan çýkýp, bir müddet yürüyerek
yorgun ayaklarýyla kayboldu karanlýkta.

yine deva edelim kaldýgýmýz yerden.

gezmeye devam ettim, gece ayazýnda ben,
bol ýþýklý yerlerde týkýnýyor canlýlar,
gece ayazý ile sokaklar bürünürken soðuga,
köpek sesine karýþýr, aglayan çocuk sesi,
hýzla yanýmdan geçti, çokta lüks araba,
ileride köþede aniden durdu hemen,
açýldý yarý sessiz kapýsý viranenin,
ürkek bir baþ gözledi, sokak köþelerini,
huzur ve mutlulugun yalanýný söyleyenler,
kaþýrken davul gibi þiþen göbeklerini,
yoksulluk celladýna yenildi yine namus.

Atilla Durukan


Sosyal Medyada Paylaşın: