Sen, aðlayamayan gözlerimin ýslaðýydýn Sen, usul usul yaðmur yaðan Gecelerimin karanlýðýydýn Sen, rengarenk açan çiçeklerimin En verimli topraðý Umutsuz yarýnlarým aklýma geldiðinde En mavi umutlarýmdýn Sen, cennet bahçemdeki Karþý koyamadýðým tek günahým Uzaksýn dediðim yerlerde dahi Sen, bana en yakýnýmdýn Sen, derin duygularla buluþtuðum vuslatlarda Bana en gerçek ayrýlýðýmdýn Günlerim geçerken bir bir Sayamadýðým yýllarýmdýn Emekleyen bir bebeðin hayat sevinci gibi Benim yýllarýma koþtuðum adýmlarýmdýn Her yönüyle kabullenmiþliðim Ve “ben” “sen” olmuþken “sende” “ben” olmalýydýn… ELSE77
Sosyal Medyada Paylaşın:
else77 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.