gittin… ardýnda sarmaþýk bakýþlý baharý býrakarak elim ayaðým buz kesti. sarý sýcak yaþlar ýsýtýrken içimi her þey yoluna zamanla girer sandým bir þey kalmadý ki zamana göðüs göðüsse çarpýþtým ayrýlýkla…
gittin… ayak izlerin hâlâ tenimde hangi el dokunsa biraz daha boþluk … biraz daha sonsuzluk… sonunda, her gece koynumda yalnýzlýk…
gittin… giderken býraktýðýn dudak ýslaklýðýný alýp götürmedi hiçbir yaðmur, hiç bir dudak öyle yaðmadý ki! sen kondukça yüreðim þaþkýn bir kelebek ürkek… aklýma geldikçe, hâlâ titrek…
gittin… gidiþinle sýrýlsýklam oldu bu þehir gözlerim can simidi arar gibi ararken seni hiç bir filika böyle yýrtmamýþtý tenimi baþtan aþaðý hüzünden yapýlma, güverteydim sanki her dalgada biraz daha, biraz daha sensizlik çiðneyip içine alýyordu beni
Sosyal Medyada Paylaşın:
çakmaktaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.