KARGAŞA...

Ýstanbul’un kalabalýðý yoluk saç telleri avuçlarýmda
Bir an önce sýyýrýp ellerimin arasýnda
Yeþile maviye sayýlan
Yarým yamalak sessizliðine dalýp
Yokluða gideni geri çevirseydim nice baharýn hatýrana

Giden benim hakikatim
Tenha sokaklarýnda adýmlarýma sýkýþan kalbime aldýrmadan
Rüzgâr kolumda gözlerim kapýlý açlýða sefalete
Gidiþime acemiyim þimdilik

Hiç olmazýn arasýnda köy düþlerine ayaküstü uðrayýp
Çamurlaþan ellerimin çeþme baþýnda
Suyun temasýnda kirlerin akýþana seyreyleyip
Duru duru sevinçlerin öfkeyi omuzlamak
Var mý?
Yok mu? Hisside güzel

Ýþte böyle
Koyu kahveye boyanan umutlarýn resmini
Ýki sýkýmlýk düþte olsa da
Taþýmanýn keyfini gözlerim kaleme salýp
Þiirlerin göbek baðýný kesen
Nice þairin gözü aydýn
Dedim ya gözü aydýn Ben yazdým hakikatinizi
Demem kimseye:)
.............................................................dakikalar bir þiirde acýlarýma dayanýr ama sensizliðe yüreðim dayanmaz..can
Sosyal Medyada Paylaşın: