Düþmüþüm
Dönerim
Bir elim gökte
Bir elim yerde tutunur saçlarýndaki rüzgara
Yanarým
Alevler benden alaz ben alevlerden
Vakitsiz
Zamanlar yontar
Titretir
Bir þafak daha doðdu
Bir saniye daha geçti avuçlarýmda
Hadi yýkýn bendimi taþsýn ne çok dökülmüþüz
Ne kadar yuvarlandýk
Ne çok yol aldýk biletsiz
Sevdamýn tozunu taþýyorum
Bu çýyanlarda bizim akreplerde yýlanlarda
Zehir kalsa da içimizde ne edek durmaz ki dilde kelimeler
Kökten kopmayýnca
Hadi
Koparýn dillerimizi milleyin gözlerimizi
Sevda bu be
Ne dil tanýr nede mil
Döþümde ki dost yarasý kansýz
Boþ ver onlarý
Aklýndan geçirip de ziyan etme aklý mavi
Yâdýmsýn
Özümsün
Sözümsün
Benliðimde ki
Bedenimize ki ruhlar amansýz
Geçit vermez bir adýmlýk aþklara
Nefessiz
Ve
Sahipsiz bir zamana kusar da
Söyleyemez nasýl kýrdýðýný, içindeki putlarý
Çoktan öðrendik
Kara gecelerde masalsýz uyumayý
Ruhlarýmýz kýlýçtan geçirilirken
Hücremde
Sen olurum
Bu gün ondandýr
Çelme
Gözlerini
Susarým kendime
Saklanýrdýnýz
Kanayan dudaklarýmda derme çatma gülüþlerinizde
Sevmiþtik
Kýyýlarýmýza vurmuþtuk bir bahar esintisi býrakýrken
yazýldýnýz karanlýk geceye
Bükülürdü haziran kaybolmuþ bakýþlarda
Oysaki ben sizi aþka benzetim
Hiç büyümemiþtiniz hep çocuk kalmýþtýnýz
Ýþte ben sizin o halinizi sevmiþtim
Oysa
Kýþlar kýzýl beyaz
Yýllar okyanus
Vuruyordu kandildeki gölgemiz kerpiç duvarlara
Sahipsiz
Kaç milyon kere ölmüþüz
Ötesindeyim yürek kapýlarýnýn
Rutubetli düþler sardýkça
Ruhumuzun suskunluðunda derindir korku
Çýldýrýr bahar yanarýz ezgilerde yavaþ yavaþ
Vurulur gece
Ýki damla yaþ koyuyorum kartal kanatlarýna
Ve
Seni diliyorum her gece
Tanrýnýn verdiði her nefeste
Þimdi yitik kelimelerin kentindeyim
Hangi kelimeler çarpar beni
Dilinden düþerken
Seviyorum
Seni nakýþladýðým yüreðimde
Mavim
Þiir
Mahir ULAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.