Harabeye dönmuþ bir gönülle , ayarý bozuk gecelerinle beklenmedik bir cesaretle yüreðini kaynatýrsýn onu hep beklediðin bilirsin... bir de bakmýþsýn yük olmuþsun o yüreðe bazen terkediþlerin adý da; fedakarlýk yalaný olur bilerek kanarsin... yinede dur diye haykýramazsýn , rengi bulanýk bulutlarla sýký dost olsanda piþmanlýðýn penceresini açýk tutmazsýn yaþadýklarýna yoksa öðrendiklerin uçacaktir bir solukta.. kýrsada dallarýný onun sonsuz nazlarý , bir köþede unutulsanda, isyanla sulamazsýn umut çiçeklerini fýrsatta vermezsin düþene vurana ... mutluluk tiyatrosunu oynamada usta yoktur üstüne bekle ,belki taçlanacaksýn ... hem, öyleya ; boyun eðmeye ve yýkýlmaya deðer mi hayatýný zehretmek? ve aþkýný hafife alana.
Nuran KARACA
22:10 30.01.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuran KARACA Susmaz Siirl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.