Hep söyleyenler de kendini haklý sanýr,
Duyurmak için himayesin de olaný saldýrýr,
Bir mermi gibi geliþi güzel ortaya fýrlatýr,
Duymaz doðru olmasa da durmadan anlatýr,
Bunca zaman vurulan büyük prangalar,
Hep haklýyýz dediler daima acizi vurdular,
Vermediler ama hep kendime deyip aldýlar,
Yarataný unutup kendi alýp kendi sattýlar..
Ýnsanlýk sevgisi yok olmuþ kalplerinde,
Olmak istemiyorlar baþkasýnýn yerinde,
Doðruyu yazmazlar yalanlar kaleminde,
Unutmazlar hesap sorulacaktýr mahþerde..
Sevgileri gömmek istediler kara topraða,
Sadece kendimiz çýkalým istediler þafaða,
Tükensin istersen darbe ederler insanlýða,
Yok edemediler kendileri girdi fikirde ortaða..
Gerçekler bunca kaç prangayý yok etti,
Bunca yaþanan prangaya zaman yetti,
Hepsi yaptýklarýyla hüsranla yitip gitti,
Ne yaptýlarsa sadece yaptýklarýyla gitti.
Daima dizelere yazýlýr ve sözlenir sözler,
Merhametle uzanacak elleri umutla bekler,
Zaman içinde esecektir alemde hep yeller,
Tarih bu istemesek de akýp da ani gider.
Biz zaman gelecek elbet anlaþýlýr doðrular
Mazlum ve acizlerin umudu olacaktýr yarýnlar,
Sosyal yaþam vurulan zorlu olan prangalar,
Hayat eðri doðru yaþanýr anlayan anlar..
.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.