yavaþ yavaþ avuçlarým kapanýyor
ayalarýma çivilenmiþ aminlerim koparýlýp alýnmýþ
dualarým öksüz kalýyor...
dudaklarýmýn sevinci sökük
öpüþlerim çürümüþ toprak kokuyor...
gözlerim buz yeþili soðuk donuk bakýyor
yüreðim tipiye yakalanmýþ göçmen kuþlar gibi çýrpýnýyor...
avuçlarým kan revan boþ...
tutamýyorum yýllarý kayýp gidiyor zaman
saatler an gibi ömür bir nefes sanki versem bitecek...
yanlýzlýðý
koynuna alýp öylece uzaklara bakarken uyumak gibi...
yýldýzlar sökülüyor semadan pul pul
baltýkta boðulup seriliyor ýslak kumlara sersefil
düþlerim gibi...
o daðýn yamacýnda
boyun bükmüþ tel tel al beyaz gelincikler
tenlerine deðecek bir dirhem güneþ dileniyor avuç açýp
doðacak yeni günden...
saksýda pembe begonyalarý
koca çýnar gövdesine yaslý sýcacýk öpüþleri yok say
bizli sevinci unut...
göksuda yangýn artýðý yakamozlar
ay ýþýðýna serenat gözlerimden dökülen bin kahýr...
þimdi gülüþlerimiz sinmiþ soðuk duvarlardaki
uykusu kaçmýþ gölgeler bile sus kesilmiþ...
bensiz sabahlara merhaba diyeceksin
nefesini göðsüme gömdüðün sýcacýk sabahlarý unut
sensizliðe alýþtýðým gibi
bensizliðe birbaþýnalýða kimsesizliðe alýþacaksýn...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.