MEÇHUL GİBİ

Sevdim,
Ýmkansýzlýðýný bile bile,
Ulaþýlmaz olduðunu göre göre.
Durduramadým yüreðimi naparsýn.
Engel olamadým .
Kaptýrdým kendimi aþkýna,
Çaresiz kaldým.

Uzansam dokunurdum elbette.
Bendeki fýrtýnalarý görmezdi eminim.
Hiçbir þey hissetmezdi sevda namýna.
Farketmezdi cayýr cayýr yanan kalbimi.
Bilmezdi ona olan sevgimi,
Gözlerine bakýnca eriyen
Bedenimi görmezdi.

Baktýðýnda,
Hayattan kopuyordum adeta.
Kendimi alev alev yanar hissediyordum.
Aynen Kerem misali.
Konuþsa aþkýn aleminde dolaþýyor gibiydim.
Bir Mecnun misali.
Gülüþü damarýmda bir kuvvet oluþturuyordu.
Daðlarý delesim geliyordu.
Bir Ferhat misali.
Ama gidiþi yaktý yýktý beni.
Kayboldum aþkýn diyarýnda.
Aynen bir MEÇHUL misali.

ÞAÝR FATÝH

03.02.13 00:08



Sosyal Medyada Paylaşın: