zamansız ve mekansız yalnızlık ..

.

.

...

...

solarken yine bir gün

bulut bulut kýzýl bir yangýnýn arkasýnda sessiz

tükenmiþ zamanlara dair her ne varsa

sararmýþ kuru bir yapraðýn savruluþunda rüzgar

akþamýn saçlarýný okþar gibi yine





çiseleyen yaðmurla birlikte

iç ürperten serinliði sahilin

akþam yavaþ yavaþ inerken denize

yakamozlar tutar ellerinden

götürür yine baþka bir mevsime





gülümseyiþlerin orada mutluluðu yaþarken hala

ne çok þeyi býraktýðýný anlarsýn o eskimiþ zamanlarda





silkinir bu güne dönersin istemeden

hikayenin sonunu görmek için belki

belki de ,

o , hep yanýnda olan

o , mecburen alýþtýðýn

gecenin karanlýðýný arkadaþ kýlmak için

zamansýz ve mekansýz yalnýzlýðýna ...











Mert YÝÐÝTCAN

02 / 02 / 2013

istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: