Aþk, bazen zýtlarýn tutkulu savaþýdýr; Frida ve Diego’nun tutkulu buluþmasýdýr tablolara sýðmayan, Tüm deðer yargýlarýna inat...
Aþk, bazen “Leyla’yý gördüm” yalanýna her þeyini vermektir Mecnunca, Bir köpeði koklamaktýr, sarýlmaktýr tanýmadýðýn insanlara Leyla kokuyor diye, Ve Mecnunca konuþmaktýr, þaþkýn bakýþlarý vurur gibi…
Sen Frida’dan daha kadýnsýn, Diego’nun tablolarý ne ki, Güneþ, ay ve yýldýzlar fýrça olsa senin bakýþlarýný anlatamaz.! Seni evren büyüklüðünde bir tabloya çizmek isterdim, Cennet kokan bir fýrçayla, Ama biliyorum sen hiçbir tabloya sýðmazsýn, þiire sýðmadýðýn gibi…
Sen Meryem kadar bakir ve pak, Zühre’den öte aþksýn… Okuduðum en güzel sevda mektubusun, Okudukça doyamadýðým…
Seni seviyorum yetmiyor bana, Seni çok seviyorum da .! Seni evrendeki her þeyden çok SEVÝYORUM desem yine az… Dünyanýn tüm dillerinde sevgi kokan tüm kelimelerden bir þarký yazacaðým sana, Ve Ölümsüz bir þiir…
SEN; Aslý’nýn asil kalbi kadar erdemsin, ve Zin’in yanan yüreði kadar sýcak…
Anahtarý kaybolan kelepçem, alýþkanlýðým, tutkum… Yunus ve Þems, seni tanýsalardý, aþkýn erdemini yeniden yazarlardý, Diego fýrçasýný okyanus’a atardý Piraye’ye yeniden yazardý Nazým… ….. …………….
Ýbrahim EROÐLU Bodrum Sosyal Medyada Paylaşın:
ALPEREN OZAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.