GÖRÜYORUM
Gözümde gonca idin rüyalarýmda hayal
Halbuki gül yüzünde surun var görüyorum
Biraz gerilere git eski mazilere dal
Lalemsin topraðýmda harýn var görüyorum
Tarattýn saçlarýný ördürttün teker teker
Dedin leblerim kiraz dedin al yanak þeker
Þu gönül tarlasýna sevdalý sevda eker
Yasemince saçýnda arýn var görüyorum
Ay ýþýðým güneþim diyerek öveceðim
Sana kavuþmak için bir ömür eveceðim
Yaþadýðým müddetçe tek seni seveceðim
Kakülün buklesinde zarým var görüyorum
Cana baygýnca baksan sana koþarak gelir
Seni seven sevdanýn senin aþkýnla ölür
Öyle gözlerin var ki yüz binlerce dil bilir
O dillerden anlayan yarin var görüyorum
Sevenine kinini varsa kus gereðinde
Rýzkýn varken alda ye sevdanýn böreðinde
Cevri sefanýn hazzý iz oldu yüreðimde
Bu sefanýn özünde narýn var görüyorum
Bir zaman güneþine gönül verdim yanarým
Sayýklarým ismini kabrimde de anarým
Sana sevgi muhabbet güllerini sunarým
Gönlümün bahçesinde nurun var görüyorum
Þu ömür defterine bir göz atýp süzelim
Tatlý dilinden cevap bekliyorum güzelim
Yükseliyim dalýndan düþüp solan gazelim
Ölmeden bir cevap ver ayrým var görüyorum
Osman YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.