Babam
Karaçalý misali yerden bitmeydi hayallerim
Umutlarýmýn Aðzý yamuk,bacaklarýda çarpýktý
Ha düþtü ha düþececek diye beklemedeydim
Ve ne zaman düþme noktasýna gelse
Babam çýka gelir uzatýrdý ellerini
Baþýmý omzuna yaslar býrakma kendini derdi
Oturduðumuz semtte herkes tanýrdý babamý
Sorulunca parmak uçlarýyla gösterilirdi
Çaðýn en güzel gözlü en maarif adamýydý
Ýþte benim babam böyle biriydi
Yeri gelince beþ yaþýnda çocuk
Ortamý olunca Onsekizinde delikanlý
Büyüklerle oturunca koca çýnar olurdu
Konuþtuðunda taþ yürekleri yumuþatýr
Kýzdýðýnda daðlarý titretirdi
Ýþte benim babam böyle biriydi
Hiç unutmam bir haziran akþamýydý
Günlerden pazartesi ve saat on iki
Babamlar içerde oturmuþ sohbet ediyordu
Bense odamda oyuncaklarýmla oynuyordum
Aniden bir feryat süzülüp geçti kulaklarýmdan
Ýçerden sesler geliyordu
Ama söylediklerini anlayamýyordum
Tam odamdan çýkmaya karar verdim ki
Bir amca geldi yanýma
Güya Ýçerde mühim adamlar varmýþ
Babamla biraz konuþuyorlarmýþ
Bana sen burada oyna
Sohbetleri bitince ben sana seslenirim
Yada babana söylerim o seni çaðýrýr dedi
Banane diyip sustum
O zamanlar hiç birþeyin farkýnda deðildim
Altý yaþýnda olsamda
Ya duvarlara tutuna tutuna yürüyor
Yada gideceðim noktaya varamadan düþüyordum
Þimdi biliyorum ki
O haziran akþamýnda topraða verdiler babamý
Ve Herkes kandýrýyordu beni
Baban bir yolculuða çýktý
Yarýn gelicek diyorlardý
Ve o yarýnlar hiç gelmiyordu
Þimdi bende ona kavuþmak için
Gelmesin yarýnlarým diyorum
Canýmý almasý için
Hergün Allah’a Dualar ediyorum
Lakin dualarým kabul olmuyor
Ben bir türlü babama kavuþamýyorum
Ve istemesemde hala onsuz yaþýyorum
Ýþte yine bir haziran akþamý geldi
Ve ben yine odamda duruyor
Artýk Olmayan oyuncaklarýmla oynuyorum
Sende þimdi gelebilirsin
Ama baþkasýný almak için deðil
Beni babama götürmek için
Çünkü ben babamý çok özledim ...
Birde kendi yorumumla bu þiiri paylaþmak istedim sevgilerle kalýn
MEhmet AKÜZÜM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.