Şiir

Dudak susar, gözler semaya bakar,
Aðýzda dilsizin dilidir þiir.
Sessiz ve derinden neleri yakar,
Âþýk’a maþukun gülüdür þiir.

Çiçekler dolaþýr sonsuz ahenkle,
Yükünü taþýyor kendince denkle,
Evrene yayýlan her türlü renkle,
Kovanda arýnýn balýdýr þiir.

Dertlilere ilaç, ruha sükûndur,
Doðuyu seyreder, garba akýndýr,
Canýndan parçadýr daha yakýndýr,
Kimsesiz garibin salýdýr þiir.

Duygular harlanýr, çaðlayan olur,
Okuyan bir parça kendinden bulur,
Yazandan geriye hatýra kalýr,
Dile düþse millet, malýdýr þiir.

Hali tahlil ile mana yüklenir,
Bazen suskun kalýr ilham beklenir,
Kelimeler yiter, hece saklanýr,
Yürek tufanýnýn selidir þiir.

Nabzýnýzýn sesi içimde atar,
Yüzünüz asýlsa gönlüme batar,
Sözleri beðenmez kaþýný çatar,
Aþýðýn tarifi, halidir þiir.

Geçmiþin mirasý ruhumda izdir,
Bizi mutlu kýlan hoþ sohbet, sözdür,
Ýnsaný var eden ondaki özdür,
Ruhlar âleminin yelidir þiir.
Sosyal Medyada Paylaşın: