Pismanlik

Keskelerim ne kadar cogaldi
Pismanliga susamis cölcicegi yüregim
Kurumus dallarim kanatiyor bedenimi
Pismanligim umuda hasret, bir damla yagmur gibi
Yorgun düstü artik tüm tevbelerim

Ellerim semaya kalkamayacak kadar mecalsiz
Gözyaslari akitmak icinde yüzüm kalmadi
Son nefesin bugusunu hissediyorum girtlagimda
Korkuyla beklerken ecelimi, kendime yabancilasiyorum
Ve ne deli cesaretki, dahada fazla korku ekliyorum
Kirleniyor ruhum
Ruhumu kirletiyorum

Ve susuyorum kendi icimde
Pismanligimi haykiriyorum sessizligimde
Hayata nedenini soramadigim küskünlüklerle bakiyorum
Bir adim ötesinde bekleyen ölüme bile aldirmaksizin
Keskelere yine yol veriyorum
Geride söylenemeyen sözler kaliyor
Sessizliginde pismanlik iceren
Yerinede üc nokta
...
Son adimi atiyorum...

Sosyal Medyada Paylaşın: