Sen vardýn gökyüzünde Sen vardýn yeryüzünde Sen vardýn geldiðimden Sen vardýn duyduðumda Sen vardýn gördüðümde Sen;yalnýz sen vardýn... Bir ben kaldým tek baþýma Bir ben kaldým yol basýnda Bir ben kaldým ben; Sensiz, periþan ; gel;gelde gör ey sevgili Ne hallerde olduðumu Bir baþýma sensiz Yok olduðumu Gel artýk ne olursun seni çok özledim Sensiz olmuyor, yüzüm gülmüyor Gözüm görmüyor yüreðim çýrpýnýþlarda Sensiz atmýyor. Ey hasret söyle ona yürekten çaðýrdýðýmý Ey özlemim söyle ona özlendiðini beklendiðini bilsin Ey yüreðim öyle gümbür gümbür at ki duysun Onun için attýðýný Geç mi kaldýk, erken mi davrandýk Geç mi bulduk çabuk mu kaybedeceðiz yaþamadan Ey aþk! özlem olmaz sa aþk aþk olurmu hiç Nereye baksam sen varsýn Kimi görsem sana benziyor Bu þehir Ýnan sensiz çekilmiyor. Haydar Ünver
Sosyal Medyada Paylaşın:
Haydar Ünver Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.