Bu sevdalý baþla hep baþým darda
Bu izbe hayattan kaçasým gelir
Doðduðumdan beri hep ahý zarda
Satýlsa talihim satasým gelir
Çaðýrýrým duymaz kimse sesimi
Kýrdý aþka olan tüm hevesimi
Derisi yüzülen aþýk Nesimi
Mecnun gibi çölde yatasým gelir
O yâr için gezdim bir ömür boyu
Aþk oduyla yakar neyleyim suyu
Bezdirdi canýmdan o yârin huyu
Ummanlara dalýp batasým gelir
Sevemedi benim gibi özünden
Ne hallere düþtüm aþký yüzünden
El’bastýk kurana döndü sözünden
Her gördüðüm yerde çatasým gelir
Söz dinlemez gönlüm akar göz yaþým
Diktirdi yaþarken ölmeden taþým
Kýrýldý kanadým yaralý kuþum
Þu yalan dünyadan göçesim gelir
Sýðmaz can bedene dar gelir kafes
Sýkar boðazýmý aldýrmaz nefes
Kalmadý yaþamda vallahi heves
Doldurup aðular içesim gelir
Der DURAK’ým daha gücüm kalmadý
Çok çileler çektim vadem dolmadý
DÝLEK’ler diledim biri olmadý
Ölmeden mezara giresim gelir
Durak YÝÐÝT ((BATU_41))
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Alýnsýn mahþere kalmasýn öcüm
Ne kadere yetti ne yâre gücüm
Yüklendim gidiyor gör iþte göçüm
Sesizce buradan gidesim gelir...DURAK YÝÐÝT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.