VAZ GEÇME BENDEN

O nazik ellerin güller deriyor,
Zalim baban seni ele veriyor,
Seni seviyorum ALLAH görüyor,
Vazgeçme can gülüm vazgeçme benden.

Evinizin önü kara topraktan,
Yataðý döþenir saptan yapraktan,
Söz duyarsýn sonra birkaç ahmaktan,
vazgeç zekim vazgeç ne olur benden.

Her kes teneþir de elbet yunacak,
Sarayda oturan kabre konacak,
O gül benizinde bir gün solacak,
Vaz geçme can gülüm vazgeçme benden.

Nazlýdýr yar deyi bana sarýlma,
Yeter yalvarýpta gayrý yorulma,
Doðru söylüyorum bana darýlma,
Vazgeç zekim vazgeç ne olur benden.

Bu göynüm sevdaya beni baðladý,
Söz acý ciðerimi geldi daðladý,
Bu gözlerim hüngür hüngür aðladý,
Vazgeçme can gülüm vazgeçme benden.

Esen rüzgarlarýn sen yelimisin,
Boz bulanýk akan su selimisin,
Divanemisin de yar delimisin,
Vazgeç zekim vazgeç ne olur benden.

Geçiyor gençliðim geçiyor hýzlý,
Sevenlerin sýrrý gözler de gizli,
Nazlý yarin yüzü pembe benizli,
Vazgeçme can gülüm vazgeçme benden.

Aramýzda sýra daðlar serilmiþ,
Ayrýlalým diye karar verilmiþ,
Hasretin gülleri bize derilmiþ,
Vazgeç zekim vazgeç ne olur benden.

Ozan zekim derde vaz geçilir mi?
Sensiz ekmek yenir su içilir mi?
Güzeli almadan hiç göçülür mü?
Vazgeçme can gülüm vazgeçme benden...

OZAN ZEKÝ TUNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: