Küskün seyrediyorum Kýrýlan ayna tek parça Ve baðýrdýkça suskun kalýyorum Düþmanlýða kalmýþ gibi
Ýçimden gelen ne yöne gidiyor Bu þiiri yazmak için bile Kaç dize sökülüyor Bilmiyorum Ya istediðim çýkmýyor kafiyelerden Ya da aðýr patlýyor infilak
Ve her þey siliniyor Martý sesleri çýðlýk artýk Dinlenmeye bir türlü yanaþmýyor Hýrçýn Sonra kanadý kýrýk sevda Aðýr aksak yürüyen kedi gibi Sokulmaktan bahsediyor
Diyorum ya belki de boþuna Bir Ýstanbul var Gemileri yakýp sevdalara daðýtýyor Daha geçen gördüm Aþk intihar ediyor susçuz Yaralý kalma ihtimali bile yok Kan revan
Sökülüyorum Teðeller saðlam olmamýþ bu sefer Ve yýrtýlýyorum her bir yanýmdan Aðu sýzýyor derinleþtikçe sökükler Elim ölüm Yakam öbür taraf
Ve sökülüyorum Ýntihar sonrasý aþk Duy beni Ýçimden geçiyorum Sen git desen de gülüyorum Ve duy beni aþk Ýçimden senli düþ/üþleri yýrtýp atýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sazende DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.