Ýçimden bir þey kopar, O’nu düþündüðüm an Ölü bir deniz gibi, çöl kadar durgundur kan Bir teslimiyettir bu, çýrpýnmaksýzýn esir Can cansýz yaþamakta, ilk aþka hasret bu can.
Maziye ata dedik, köftede çið et yedik Temel deðer çöküþte, açýlmýþ koca gedik Su mecrasýnda hayat, ekmek olmasýn bayat Aþk her zaman tazedir, yýllandýkça gel dedik.
Çölde savrulan kumda, dalgalý olur yüzey Rüzgârýn sesiyle denk, þems harý var üst düzey Az ötedeki daðda, durmadan yaðarken kar Zengin fakir ayýrmaz, hem alt hem de üst düzey.
Nakarat var hayatta, tekerrür eder durur Kýsmet çalar kapýyý, kapýya üç kez vurur Zamanýnda kapý aç, karþýlarken neþe saç Kaderle barýþýk ol; yoksa aþk þansýn kurur. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.