Açýldý gönül sayfam döküldü birer birer Çektiðim Istýrabýn gül koydum arasýna. Ellerimi açarak arþa döndüm yüzümü Tevekkül tek ilaçmýþ kalbimin yarasýna
Girdim hüzün baðýna yaðmur gibi damladým Tehlike çemberini yýrtarak adýmladým Ben aþkýn pýnarýndan özlemi yudumladým Ayrýlýk konulmazmýþ sevginin darasýna.
Hortuma tutulmayan dað tepe taþýnamaz Mertliðin libasýný edepsiz kuþanamaz Aç susuz durulur da onursuz yaþanamaz Gururumu deðiþmem dünyanýn parasýna.
Ýntizarla kalkarak yüz çevirme felekten Acýlarýn vurgusu silinir mi bellekten Fýrtýnayla savurur geçirirler elekten Menfaatsiz bakmazlar gözünün karasýna.
Yürek iman gücüyle, bakýr parlar kalayla Gurbet yolu baðlarsa görüþülmez sýlayla Atamazsýn üstünden buluþursun belayla Sancaktarlýk yaparsan korkaðýn narasýna.
OZANMERDAN dalarak geçmiþe uzanýrsýn Ser verdiðin dostunu gen günde zor tanýrsýn Serap görür gözlerin rengine aldanýrsýn Sonbaharda bakarsan hayatýn tuðrasýna.
ALÝ BÝLECEN/OZANMERDAN Sosyal Medyada Paylaşın:
OZANMERDAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.