İLACI KORDUR AŞKIN
Yaralý bir Anka’nýn kanatlarýna bindim
Kafdaðý yakýn diye Fizan’a gönderdiler
Dalgalý denizlerde yelin baðrýna sindim
Yönümü ötelerden meçhule dörderdiler
Ay ortadan yarýldý Samanyolu dürüldü
Çöle revan seyyahý, yaktý güneþin harý
Yýldýzlar göç eyledi bilinmeze sürüldü
Bulutlarda saf tuttu gözyaþýmýn buharý
Hicazkâr düþünceler, sýzlattýkça ademi
Hayat denen elekten geçmiþimi eledim
Yüce divan kuranlar almazken ifademi
Zalimler infaz etti, bense özür diledim!
Bir tebessüm belirir, dudaklarým da acý
Aðlamak neye yarar, izahý zordur gayri
Tabiplere danýþtým, yok bu derdin ilacý
Erenler diyorlar ki, “ ilacý kordur gayri”
Filizlenen arzular açýyorken dal yaprak
Güneþi saklamýþlar, aydýnlýk düne tehir
Sýðýnmak istedikçe direndi kara toprak
Gözlerimin önünde, tutuþtu kanlý nehir
Maziyi seyre dalýp yumruðumu sýkýnca
Aciz düþtü yoruldu, soluk benizli duvar
Aþýlmaz dik daðlarý, gözlerimle yýkýnca
Özgürlük ýþýðýmla aydýnlandý tüm civar
Temel ATA
Hendek / 26.11. 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.