Düþündüm seni
Çok erkendi...
Sabah.
Düþündüm seni
karanlýktý odam.
Düþündüm seni
Ve güneþ doðdu o onda.
Sevindim
Düþünerek seni.
Güneþýn ýþýðý ýsýttý
üþüyen canýmý
Sen bilir misin aþkým.
Seni düþündükçe
Güneþ uyanýr
Sen bilir misin benim dünyam
Gönlüm o anda þarký söyler senin için...
Sen geldikçe aklýma
Yok olur.
Kaybulur dertler.
Düþündüm seni...
Ve hüzünlerim üzüntüler biter
Özledim seni.
Sen bilir misin o özlemi
O aci...
O ateþ....
Yakar bütün bedenimi.
Ne ateþtir o.
Tek seni düþünup
Söner o yangýn.
Düþündüm seni.
Ve özlem..
gözlerimde
Ve damla damla yaþ
Yanaklarýmda indi
Düþündüm seni.
Sabah çok erken
Rüyalar eridiði vakit.
Ben sessizce dedim özlemlere "git"
O benim dünyam.
Kalbimden sökemez onu bu hayat
Mesafeler uzasa.boþtur
Kalbim durursa bitmez bu sevgi
Ve bu aþk
Düþündüm seni
Tek varlýðým
Düþündüm seni...
Özledim seni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.