’ Olur ya zaman gelir, dayanýr kapýna yalnýzlýk saatleri Çekip gitmek istersin, zamandan öte diyarlara Bir omuz ararsýn kendine, baþýný koyabileceðin Ama ne çare, zaman bir yana, sen bir yana ’
’ Acaba, gerçekten yalnýzmýyým, diye sorguladýðýnda kendini Sevdiklerin gelir aklýnda, seni seven hiç býrakmayan Sonra ani bir haberle gözlerin yaþlanýr, yýkýlýr kalýrsýn bir anda Bu sefer de ayrýlýk çalmýþtýr kapýný, sen bir yana, sevdiklerin bir yana ’
’ Yalnýzlýðýn esir aldýðý mahkum, ruhunmuydu, yoksa bedenin mi Kararmýþ ruhundan yakýnýrken yýllarca, sen neredeydin Onca kalabalýðýn arasýnda dolaþýrken, kaybolan neydi Tutamadýðýn eller mi, seni bulamayan gözler mi ’
’ Anýlarýn gelir bir anda, aklýný hiç bir yere sýðdýramadýðýn saatlerde Kendi kendine konuþtuðun zamanlarda, çalardý kapýný, hiç durmadan Kendine anlatýr kendine söylenirdin geceler boyu, sabahlara inat Ama ne çare, saplanmýþtýn gecelere, hasret kalmýþtýn sabahlara ’
’ Verilip de tutulmayan sözlermiydi, aklýný deþik deþik edip, harabeye döndüren Ya da sevildiðini düþünürken, sevilmediðini öðrenmekmiydi düþlerini bitiren Aslýnda yýllarca geceler boyu, ikisini birden yaþamaktý, yalnýzlýðý sana getiren Kýrmýzý bir gece de bir baþýna kalmaktý belki de kaderin kim bilir.’