Gör gözleri bahar, mum sürgünü duman olmuþ karlý daðlar... Yýkýlýrým ansýzýn, bu zehir beni de onu da yaralar....
Duy bizi toprak yüzlü kor yangýný kirlenmiþ yüreðimiz... Duy bizi aþk sürgünü, buruk bir yaþam merceði kývýlcýmýn asi çekirdeði, çiçeði...
Bir azabýn gün sayýmýna, ruhun gün batýmýna býrak bizi Býrak bizi; dengesiz bir çalgýya, kol yorgunu kýrýk kemana Býrak, hasretin kýyýya vuran çýlgýn dalgasýna...
....görsün, duysun dünya yarattýðý yüz karasýný, delisini, sevgisini...