Judia
Aklımın Odaları
Judia

Aklımın Odaları


Neden düşünürüz
neden çaba sarfederiz ki
aynı şeye tapılarak
aynı şeyin çöp olduğu dünyada…
Biliyorum boş geçen dünlerim
bugünlerimi gözlüyor
bir daha ve bir daha
anlamsızlaştırıyor
alışıla gelmiş günlerimi.
Madem bu kadar düşünürüm
niçin yaşarım diye
soruyorum kendime
sonra değerlerim
değersizlerin arasından göz kırpıyor ;

Yaşaman gerek !
suflörün repliğimi hatırlatması gibi
oynamam gereken oyunun olduğunu hatırlatıyorlar …
Hani yuvarlanıp gidiyorum dersin ya ,
yuvarlanmadan gidemiyorum demek geliyor içimden ,
çünkü yuvarlanmaya mahkumdur insan
düşe kalka yürünmüyordur ,
yüremek istiyorsan
öğrenmek gerektir yürümeyi
Annenin çocuğa öğrettiği gibi
öğretmesini bekliyorum
meçhul birinin …
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.