Herþey yarým kalýyor, hayatýn kanununda
Güzel hayaller kurmak artýk eskide kaldý
Ve kendinle baþbaþa kalýyorsun sonunda
Su varlýk aðacýnda, insan çürük bir daldý
Güzellikse sadece bir kaç yaprakta nakýþ
Zaman denilen nehre onu dökecek hakikat
Gülden geriye kalan melankolik bir bakýþ
O da topraða gazel gibi düþecek, dikkat!
Aþk diye geberiyor, insan gebersin, býrak!
Bu varlýk hiç mi bikmaz nefsin ihanetinden
Kalbler çocuk ruhlarýn elinde bir çýngýrak
Hepsi bihaber hepsi bu þeyin kýymetinden
Anlamýyorum Rabb’im, insan denen varlýðý
Seni arayanlar yok, bakma semadan yere!
Sessiz bir akþam vakti, dolaþtým mezarlýðý
Allah diyen bir ruh yok göðsünü gere gere
Aþka tek sen layýksýn, insaný býraktým ben
Kim oluyor bu mahluk ki tapayým cismine
Artýk sana baðlýyým; hatta aklen ve kalben
Vallahi hayran kaldým, varlýktaki resmine
S / ÂYE (19:56) 28 / 01 / 2013 / Dortmund / Almanya