KİFAYETSİZİM BİLEMEZSİN

Seni yüreðime koyduðumdan beri, öyle ihtiyacým var ki nefes almaya
Ben ki ölümü sevmiþtim ölürcesine seni tanýmadan önce
Þimdi öyle ihtiyacým var ki yaþamaya, bilemezsin
Seni yüreðime koyduðumdan beri, öyle özlemiþim ki çocuk olmayý
Ben ki çocukluðumu unutmuþtum, can çekiþen çocukluðumu
Þimdi öyle ihtiyacým ki delice çocuk olmaya, ama seninle bilemezsin
Unutma! Ne olursa olsun bu yürekten asla gidemezsin
Sevgili! Ben ki aþký aþýðý, hasreti vuslatý, ayrýlýðý sancýyý yazarým gözü kapalý
Ama seni yüreðime koyduðumdan beri
Öyle zor geliyor ki ulaþýlmaz güzelliðini yazmak, bilemezsin
Sevgili! Seni anlatmaya kalemim yetmedi, mürekkebim yetmedi
Seni anlatmaya yüreðim yetmedi, bilemezsin
Kýzma bana sevgili! Ben ki tarifsiz güzelliklerin ifadesiyken
Ben ki kelimelerin en kolay haliyken
Seni yüreðime koyduðumdan beri, kifayetsiz kaldým gözlerinde
Gözlerim kifayetsiz kaldý gözlerinde,
Ve sustum sevgili, bilemezsin.

Seni yüreðime koyduðumdan beri, ekmeðim, suyum, aþým oldun
Ben ki bilmezdim yaþamayý, bihaberdim kendimden
Þimdi ise her þeyim, tam yirmi sekiz yaþým oldun, bilemezsin
Sevgili! Bir bakýþýnla gündüz ile gece þaþar
Bir bakýþýnla okyanuslar taþar, ölüler yaþar
Bir bakýþýnla güneþ gökyüzünden düþer, herkes üþür
Bir ben yanarým, bilemezsin

Yusuf BÝTÝM
Sosyal Medyada Paylaşın: